Bron: Eric van Dalum
Fotograaf Joke Meijers

Zaterdag 11 oktober 2003 was het dan zover: het lustrumconcert van Mannenkoor Gouda’s Liedertafel. Wat het Mannenkoor betreft had ik niet zoveel zorgen; de meeste te zingen werken zaten “geramd”, dus ik achtte het risico, dat het fout zou gaan, niet zo erg groot. Ook Han-Louis, Wendy en Pistache gaven geen enkele reden tot zorg; zelfs de verkoudheid van Wendy zorgde bij mij niet echt voor stress. Er waren 2 zaken, die mij een aantal onzekere dagen gaven, en vooral de laatste 2 nachten waren nogal vervelend: weinig slaap en veel gepieker. In de eerste plaats het hele draaiboek van het concert: wie doet wat en op welk moment. Wanneer wordt “Auf der Schwäbsche Eisenbahne” gezongen en hoe. Je probeert alles in je hoofd te hebben, maar tijdens een concert gaan er altijd weer zaken net een beetje anders. In de tweede plaats de hoornblazers: zouden ze inmiddels in staat zijn het “Nachtgesang im Walde” tot een goed eind te brengen. De repetitie van 18.30 uur gaf weinig hoop: halverwege bleken alle hoornblazers op een andere punt te zijn. Genoeg om “the tingle in your fingers and the tingle in your feet” daadwerkelijk te voelen. Gelukkig liep het draaiboek gesmeerd, mede dankzij de stressbestendige Felix. Het concert begon achter de coulissen met “Morgenrot”. Daarna het podium op voor het officiële programma. En achteraf vraag je je dan af: waar maak je je zorgen om! Schitterende koorzang, prachtige solozang van Wendy en Frans(!), inspirerend pianospel van Han-Louis, bij Pistache was geen verkeerde noot te horen, en zelfs de hoornblazers hebben zich nog behoorlijk van hun taak gekweten. Het hele concert liep gesmeerd, en natuurlijk zijn er best een paar verkeerde noten gezongen, maar dat is niet belangrijk; het allerbelangrijkste is de hoge kwaliteit van de avond en de reactie van het publiek dat zich enorm geamuseerd heeft. We hebben dan ook alle moeite gedaan om de avond een aantal verrassende elementen te geven: Optreden in pij, projectie van bewegende beelden via een beamer, optreden in de vestjes met een alternatieve kooropstelling en het gehele laatste blok uit het hoofd: een enorme prestatie van alle koorleden. En wat een “schwung” krijgt het koor als we uit het hoofd zingen! Kortom, ik heb me prima vermaakt. Een waardig concert met veel verrassende elementen en vertrouwen voor de toekomst! Ook de nazit was prima, met muziek van Pistache! Hulde aan een ieder die deze avond mede tot een succes gemaakt hebben.