De dames hebben de dag besteed aan een bezoek aan de Sint Janskerk, de winkelstraten, de Markt en horeca. Onderwijl werd er in ons repetitiegebouw de hele dag gewerkt door de bouwploeg, gastvrouwen en andere vrijwilligers aan de voorbereidingen voor het ontvangst, diner en concert van de avond.
Rond 17:00 uur druppelden onze mensen binnen en een half uurtje later werden de dames en hun gevolg met een luid applaus begroet en kon het feest beginnen. Na een aantal toespraken en heerlijk glas prosecco ging het buffet open en kon er gegeten worden. Wat een heerlijke gerechten stonden er uitgestald, onze gastdames zorgden ervoor dat iedereen gelijke porties kreeg. Er was meer dan genoeg en de cateraar had goed werk geleverd.
Langzaam aan werd het tijd dat er gezongen ging worden.
Onder het motto dames gaan voor, openden de dames de avond, alles uit het hoofd gezongen en vol energie brachten zij een vijftal liederen in Duits, Engels en Hebreeuws en dat alles werd door de dirigent aan elkaar gepraat.
Daarna was het tijd voor de mannen en we waren goed op dreef, de dames waren onder de indruk en reageerden enthousiast. Het Gouda750 lied werd toegelicht maar of dat binnenkwam bij de dames weet ik niet. In ieder geval werd Rhythm of Life uit volle borst meegezongen, net als So ein Tag.
De stemming zat er ondertussen goed in en het was druk aan de bar. Er werden over en weer verhalen uitgewisseld, soms met handen en voeten maar we begrepen elkaar. Muziek verbroedert en dat werd die avond goed zichtbaar.
Na ons tweede optreden verrasten we de dames zichtbaar. Het lied La Montenara was door Cees Breij speciaal voor hen van een nieuwe tekst voorzien en die viel in zeer goede aarde. Een luid gejuich was ons deel. Na het afsluitende gedeelte van de dames waren er cadeautjes voor de dirigent, voorzitter en Martin Helmes die als organisator heel veel werk heeft verzet om deze avond tot een goed einde te brengen.
We kunnen terug kijken op een fantastische avond, vol gezelligheid, zang, lekker eten en vooral nieuwe vriendschappen. Zoals de dames bij het afscheid zeiden, de lat ligt hoog maar graag tot volgend jaar en dan bij ons. Nou daar geven we natuurlijk graag gehoor aan!
